Ramazan Kara’ya Allah rahmet eylesin .

Güzel bir insandı Ramazan Kara. O,Can dosttu. Ramazan, Urfa’nın Mırra ustası idi. Urfa kahve dünyasının masal kahramanı idi O. Kendine has otantik giysisi ve fesiyle ; elinde şakırdayan kallavi kahve  fincanlarıyla ayrı bir renk katardı girdiği her topluluğa. Şen ve şakraktı  ve de  söz ustası idi O. Aranan bir dost ve güzel bir insan idi Ramazan Kara . 

     Mekanı cennet olsun kardeşim Ramazan ‘ın. 

Çok severdim onu. O, Ekrem Kara’nın emaneti idi bana. Rahmetli babası Ali Kara ağabey:  “ Kah çıkarım gök yüzüne seyrederim alemi . Kah inerim yeryüzüne alem seyreder beni.” derdi Terzi Ekrem Kara’ın dükkanında. Onu unutmak ne mümkün? İşte onun bu  güzel evladı Ramazan da alem içinde bir alemdı. Şimdi o da ayrıldı aramızdan,  gitti ölümsüzlük alemine. Vay gözü doymaz dünya, vay! Kimleri aldın kara bağrına kimleri? Daha  yarın da kimleri alacaksın  kara bağrına ? Güzel insanlar birer birer ayrılıyor aramızdan. 

     Başta evlatlarına , kederli ailesine ve tüm sevenlerine Allah’tan sabırlar dilerim. 

     Urfa’nın güzel bir insanı daha bugün yürüdü ölümsüzlük alemine. Ölüm inkar edilmez bir gerçektir. Bizde gideceğiz bir gün o asli mekanımıza. Ölüm! Ağızların  tadını  kaçıran ölüm! 

     Kahvenin tadı da kaçtı Ramazan’ın ölümüyle. 

Acımız artı  onun  bu gidişiyle. Mırra ; ‘ mırın’ oldu bugün bize. Selam olsun önden gidenlere.

     İnna lillahi ve inna ileyhi raciün.