- Dervişliğin şanındandır, 

Abdal olan aptal olanı bağışlar.

- Abdal, (hali) 'değişen' demektir, 

aptal 'değişmeyen'.

O nedenle ilki evrilir, ikincisi devrilir.

- Güzel deyince aptal'ın aklına 'kadın' gelir.

Kadın deyince Abdal'ın aklına 'güzel'.

- Abdal anlamak, 

aptal anlaşılmak ister.

Oysa hakikatte; 

ilkinin anlaşılmaya, ikincisinin anlamaya ihtiyacı vardır.

- Abdal anlar ve susar.

Aptal anlamaz ama konuşmaya da devam eder.

- Abdal, sevindiğinde, tebessüm eder, 

aptal sırıtır.

Bu yüzden, üzüldüklerinde ilki ağlar, ikincisi zırlar.

- Abdal borçlu gibi sever, 

asla bedel ödemekten çekinmez.

Aptal ise, alacaklı gibi, sevdiği için, en küçük anlaşmazlıkta hacze gelir.

- Abdal sevdiğini beğenmek, aptal ise beğendiğini sevmek ister.

İlki önce içe, sonra dışa bakar.

Diğeri, tam, aksine.. 

- Abdalların gözleri genellikle dünyaya kör, yani kapalıdır.

Bu yüzden aptalların, yani; gözü açıkların göremediklerini görürler.

- Abdal abdal'ı bulunca susar.

Aptal aptal'ı bulunca aptal aptal konuşur.

- Abdal sorularıyla tanınır, aptal cevaplarıyla.

- Aptal Batı'ya / Doğu'ya, ya hayranlık duyar, ya nefret eder.

Abdal ise ne hayranlık duyar, ne nefret eder.

Sadece anlamaya çalışır.