Seksenli yıllarda, sanırım 1985 yılıydı. Sıcak bir yaz günü memleketim olan Bayburt askeri birliÄŸinde bir askerimizin kendi silahının ateÅŸ alması sonucu Antalya'lı bir yiÄŸidimiz ÅŸehit düÅŸmüÅŸtü. O tarihlerde midibüsle (yarım otobüs) yolcu taşımacılığı yapan dayımla birlikte ÅŸehidimizin babası ve 2 kardeÅŸiyle birlikte ÅŸehit cenazemizi Antalya Manavgat ilçesine baÄŸlı Toroslarda bir köye defnedilmek üzere birlikte getirdik.
Geri dönmek için vedalaşırken ÅŸehidimizin babası bize oÄŸlunun birlik komutanına teslim edilmek üzere bir çuval soÄŸan teslim etti.
Biz soÄŸan üretimi olmayan bu insanların bunu göndermesine bir anlam veremedik. Kısaca 1200 km. uzaklığa ve koskoca birliÄŸe neden bir çuval soÄŸan gönderilir anlamadık. Velhasıl, Bir çuval soÄŸanı aldık ve Bayburt'a geri döndük. Memlekete ulaşınca bu emaneti o tarihteki garnizon komutanımıza teslim etmek üzere makama çıktık. Komutanımızla yolculukla ilgili kısa bir sohbetten sonra bir çuval soÄŸanı komutanımıza teslim ettik. Ä°ÅŸte o anda komutanımızın yemekhane komutanını çağırıp verdiÄŸi talimattan anladık tüm bunları. Komutanımız yemekhane subayına "Åžehidimizin babası bize acısını göndermiÅŸ, götürün ve bu öÄŸlen yemeÄŸinde doÄŸrayıp masalara koyun ve tüm birlik bu acıyı paylaÅŸsın" diye talimatı verdi. Ve bize dönerek teÅŸekkür etti ve acıyı tüm silah arkadaÅŸları olarak paylaşıyoruz dedi. Ardından oradan ayrıldık. Dayımla biz tüm bunlar karşısında ÅŸaÅŸkındık. Bu mesaj ne ince bir mesajdı. Gönderen babanın inceliÄŸi ve bilgeliÄŸi, teslim alan komutanın da bu ince mesajı anlamadaki akıl ve bilge kiÅŸiliÄŸi bizi kendilerine hayran bırakmıştı. Orada bir daha anladım bu milletin asil kiÅŸiliÄŸini ve de inanılmaz medeniyetini. Bu vesileyle ÅŸehidimizi rahmet ve minnetle yad ediyorum ve de bu koca yürekli babaya yaşıyorsa uzun ömürler diliyorum. Aynı duygularla o büyük komutana da yaşıyorsa saÄŸlıklı uzun ömürler diliyorum. Böyle bir milletin mensubu olduÄŸum için de gurur duyuyorum... UÄžUR KOCABEY ÅžUBAT 2021 (Prof. Dr. Ferhat Ecer hocamızdan alıntıdır.)